Jawajski
ZOBACZ
POPRZEDNIĄ RASĘ
ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
  • WRAŻENIA OGÓLNE
  • POCHODZENIE
  • WYGLĄD
  • UŻYTECZNOŚĆ
  • WYMAGANIA
  • CHARAKTER
  • ZDROWIE
  • IDEALNY WŁAŚCICIEL
  • HISTORIA

WRAŻENIA OGÓLNE

sympatyczny mruczek będący idealnym towarzyszem każdej samotnej osoby, ale odnajdujący się także w dużych rodzinach

POCHODZENIE

Stany Zjednoczone

WYGLĄD

średniej wielkości dość dobrze umięśniony kot o charakterystycznej głowie w kształcie klina

UŻYTECZNOŚĆ

kot łowny i do towarzystwa

WYMAGANIA

Koty jawajskie są niezwykle towarzyskimi zwierzętami i nie nawidzą zostawać same w domu. Dlatego ich opiekunowie powinni poświęcać im możliwie najwięcej wolnego czasu, a w przypadku długich nieobecności w domu zadbać o towarzystwo, najlepiej w postaci innego kota. Ponadto sierść kotów jawajskich wymaga szczotkowania raz na kilka dni. Z racji podatności na niektóre choroby charakterystyczne dla kotów pochodzących z Azji wskazane są regularne kontrole u weterynarza. Warto dodać, że koty jawajskie nie mają specjalnych wymagań jeśli chodzi o pożywienie. Ponadto mogą mieszkać zarówno w blokach czy apartamentach uniemożliwiających wychodzenie na dwór jak i dużych domach na wsi czy przedmieściach.

CHARAKTER

Z racji pochodzenia, koty jawajskie posiadają wiele cech charakteru zbliżonych do swoich przodków kotów syjamskich i balijskich. Jak większość kotów posiadających azjatyckich przodków cechuje je wysoki poziom inteligencji. W rezultacie mruczki tej rasy szybko i łatwo można nauczyć wielu sztuczek na przykład aportowania drobnych przedmiotów. Ponadto koty jawajskie są niezwykle towarzyskie i bez problemu akceptują inne zwierzęta domowe i małe dzieci. Dlatego idealnie odnajdują się w rodzinach. Co więcej mruczki tej rasy są bardzo zwinne i skoczne, cechują się także dużą wytrzymałością i pomysłowością. Ogromną zaletą kotów jawajskich jest ich komunikatywność. Z drugiej strony bywają często dość głośne i zbyt rozmowne, co może przeszkadzać szukającym spokoju osobom. Niemniej koty jawajskie potrafią zmotywować do zabawy nawet najbardziej leniwą osobę i poprawić nastrój każdemu, kto ma gorszy dzień. Wystarczy poświęcić im chwilę czasu i pobawić się z nimi na przykład w chowanego. Co więcej koty jawajskie uwielbiają być głaskane i często same dopominają się o pieszczoty zaczepiając właściciela łapką. Sprawdzają się także w roli budzika, gdyż każdego ranka potrafią dopominać się o śniadanie głośno miaucząc lub wskakując do łóżka swojego opiekuna.

ZDROWIE

Koty jawajskie żyją przeciętnie kilkanaście lat. Sporadycznie cierpią niestety na choroby genetyczne związane ze swoim pochodzeniem. Bardzo przykrą i kłopotliwą dla kotów dolegliwością są choroby siatkówki i nerwu ocznego, które czasem mogą nawet doprowadzić do ślepoty. Inną ciężką chorobą jest amyloidoza, która również wymaga specjalistycznego leczenia znacznie wpływając na długość życia kota.

WŁAŚCICIEL

Idealnym właścicielem kota jawajskiego jest każda osoba, która jest wrażliwa na potrzeby emocjonalne kotów oraz lubi spędzać większość wolnego czasu na zabawie z ukochanym czworonogiem. Niewątpliwymi atutami opiekuna jest cierpliwość i pozytywne nastawienia do niezwykle żywego kota, który czasem potrafi nabroić. Koty jawajskie sprawdzą się zarówno w domach osób samotnych jak i w rodzinach z dziećmi.

HISTORIA

Kot jawajski to stosunkowo młoda i rzadka rasa kotów. Historia tych kotów sięga lat pięćdziesiątych XX wieku. Wówczas Amerykanka Helen Smith wraz z Marion Dorsey opracowały specjalny program rozwoju rasy kotów syjamskich tworząc nową rasę kotów balijskich. Następnie koty balijskie skrzyżowano z krótkowłosymi colorpoint uzyskując w ten sposób koty jawajskie. Dopiero w 1979 roku wpływowa międzynarodowa organizacja Cat Fanciers’ Association oficjalnie uznała koty jawajskie za odrębną rasę. Z kolei niektóre organizacje jak na przykład The International Cat Association zaliczają koty jawajskie do rasy kotów balijskich. Podobnie postępuje większość innych prestiżowych organizacji i instytutów zajmujących się klasyfikacją i wyznaczaniem standardów ras kotów. W Polsce koty jawajskie są praktycznie nieznane, a ich obecność na wystawach jest rzadkością.