POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Kot cymric to w rzeczywistości długowłosa odmiana dość nietypowego brytyjskiego kota manx. To sympatyczny kot o oryginalnym wyglądzie i łagodnym charakterze.
POCHODZENIE
Kanada
WYGLĄD
podobny do kota manx, ale lepiej zbudowany o bardziej masywnym tułowiu i długowłosej sierści
UŻYTECZNOŚĆ
kot łowny i do towarzystwa
WYMAGANIA
Jak wszystkie koty o średniej i długiej sierści, koty cymric wymagają regularnej pielęgnacji sierści i szczotkowania. Ponadto trzeba pamiętać o ich potrzebach emocjonalnych oraz częstych, wspólnych zabawach. W przeciwnym razie kot może poczuć się odtrącony i popaść w apatię, a nawet depresję. Ponadto z racji dużych zasobów energii, koty walijskie powinny mieć do dyspozycji sporej wielkości pomieszczenie lub możliwość wychodzenia na dwór.
CHARAKTER
Koty walijskie podobnie jak ich bliscy krewni manxy są bardzo towarzyskimi i wesołami kotami, które uwielbiają towarzystwo człowieka i są do niego bardzo przywiązane. Potrafią podążać za swoim właścicielem krok w krok. Co ciekawe w przeciwieństwie do większości kotów, walijskie mruczki nie boją się wody, a wręcz ją uwielbiają. Dodatkowo są doskonałymi myśliwymi i pomimo krępej budowy ciała potrafią wysoko skakać. Koty walijskie charakteryzuje także dobra zwinność oraz dość wysoki poziom inteligencji. Dzięki temu można nauczyć je wielu sztuczek i bawić się wspólnie godzinami. Co więcej koty walijskie znane są ze swojego łagodnego usposobienia dlatego idealnie nadają się dla osób starszych, rodzin z dziećmi czy osób niepełnosprawnych. Ponadto nie są hałaśliwe i nie mają wysokich wymagań odnośnie jedzenia, zwykle bez większych problemów tolerują też inne zwierzęta domowe. Wszystko to sprawia, że opieka nad nimi nie jest trudna i nie wymaga doświadczenia zdobytego we wcześniejszych hodowlach. Jedyne o czym warto pamiętać to o nie przekraczaniu codziennej z góry ustalonej dawki pokarmu, gdyż kotki i kocury zwłaszcza po sterylizacji (kastracji) mają tendecję do tycia.
ZDROWIE
Koty walijskie są dość odpornymi i dobrze przystosowanymi do życia w trudnych warunkach kotami. Zazwyczaj bez większych problemów dożywają piętnastu lat. Niemniej czasami zdarzają się wady genetyczne, które we wczesnym wieku prowadzą do śmierci kociąt. Rzadko u kotów walijskich występują problemy z kręgosłupem, które mogą utrudniać poruszanie się.
WŁAŚCICIEL
Każda osoba, która rozumie potrzeby kotów i potrafi zrozumieć skomplikowaną kocią psychikę będzie idealnym właścicielem kota walijskiego. Liczy się jedynie umiejętność nawiązania więzi z kotem poprzez wspólną zabawę, głaskanie i pieszczoty. Z racji łagodnego temperamentu kota walijskiego nie powinno być to trudne. Wymaga jedynie pewnego zaangażowania, dobrych chęci i oczywiście czasu. W rezultacie wiek czy status materialny potencjalnego właściciela nie odgrywa większej roli.
HISTORIA
Historia kotów walijskich nie jest zbyt długa. Zostały one po raz pierwszy zaprezentowane w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku w Kanadzie. Musiało minąć kilka lat zanim zaczęły zyskiwać popularność początkowo jedynie w Ameryce Północnej, a dopiero później w Europie. To dość paradoksalne biorąc pod uwagę fakt, że koty tej rasy wywodzą się od kotów manx, które żyją na dość odizolowanej od reszty Europy wyspie Man. W Polsce koty walijskie pozostają bardzo mało znane, a ich łączna liczba wynosi zaledwie około kilkunastu sztuk. Oryginalna nazwa kotów tej rasy cymric wywodzi się od słowa Cymru oznaczającego w języku walijskim Walię. Nawet w Wielkiej Brytanii koty cymric nie są uznawane za osobną rasę przez żadną liczącą się organizację. Z kolei w Stanach Zjednoczonych uważa się je za długowłosą odmianę kotów manx.
