Psy ras olbrzymich wzbudzają respekt i podziw. Dostojne i subtelne, ogromne czworonogi o monumentalnej budowie ciała, z reguły bardzo łagodne i przyjazne. Bez wątpienia wyróżniają się z grona domowych pupili.
Źródło: Designed by Freepik
Psie olbrzymy potrafią osiągać wagę powyżej 100kg i wzrost powyżej 90 cm w kłębie, czyli okolicy między-łopatkowej. Do najbardziej popularnych olbrzymów należą między innymi takie rasy jak:
Dogi niemieckie należą do największej rasy psów na świecie. Potrafią osiągać do 1m wysokości w kłębie i 90 kg masy ciała. Światowy rekordzista osiągał wzrost niemal 112 cm.
Rasa została wyhodowana w Niemczech jako psy bojowe, przeznaczone do walki z dzikimi zwierzętami, a także do ochrony stad bydła. Z czasem zaczęto je wykorzystywać jako psy myśliwskie. W końcu wśród arystokracji, zostały uznane jako psy towarzyszące. Obecnie spełniają rolę psów reprezentacyjnych i obronnych. Natomiast do Polski rasa ta dotarła w XIX wieku..
Dogi niemieckie to psy o krótkiej, gęstej, gładkiej i lśniącej sierści. Ich umaszczenie może być płowe(żółte), płowe pręgowane, czarne, płaszczowe (czarny kolor jak płaszcz okrywa tułów, pozostałe części ciała są białe) błękitne i arlekiny (biała sierść pokryta jest nieregularnymi, czarnymi łatami). Osiągają one średnią wagę około 54 do 90 kg. W przypadku samic 45 do 60 kg. Średnia wysokość tej rasy waha się od 80 do 90 cm w kłębie. W przypadku suk troszkę mniej pomiędzy 72cm, a 84 cm.
Rasa charakteryzuje się dużą uległością i łagodnością. To psy o najbardziej pokojowym usposobieniu wśród olbrzymów. Szybko przywiązują się do opiekunów i nawiązują z nimi silne relacje. Są zrównoważone, pewne siebie i szybko się uczą. Praktycznie w ogóle nie wykazują agresji. Są cierpliwe i dosyć trudno wyprowadzić je z równowagi. Jednakże zdenerwowany pies może być bardzo groźny. Dogi są bardzo lojalne wobec opiekunów i nieufne wobec obcych. Świetnie natomiast spełniają się w roli stróża i obrońcy. Bezsprzecznie interweniują wyłącznie, tylko wówczas, gdy w ich ocenie jest to koniecznością.
Ponieważ są to psy emocjonalnie mocno związujące się z opiekunem i bardzo źle znoszące samotność, z pewnością nie powinny mieszkać w przydomowym kojcu. Olbrzymią zaletą tej rasy jest wykazywana olbrzymia tolerancyjność. Pomimo rozmiarów jest to rasa bardzo rodzinna, która wyjątkowo opiekuńczo podchodzi do dzieci. Godnym uwagi jest też fakt, iż psy te z reguły tolerują w domu inne psy i zwierzęta domowe. Do osobników obcych mają zgoła zupełnie obojętne podejście.
Pomimo swojej wielkości, nie są to psy wymagające dużej ilości biegania. Doskonale dostosowują się do życia w mieszkaniu. Natomiast zamiast wybiegów stanowczo wolą długie, ale spokojne spacery.
Dog niemiecki osiąga wiek dorosły dosyć późno, bo dopiero w wieku koło trzech lat. Z pewnością to bardzo inteligentna rasa. Psy te szybko i skutecznie się uczą. Po wypracowaniu silnej więzi z opiekunem i przy pozytywnej motywacji przedstawicieli tej rasy można naprawdę wiele nauczyć. Nie wskazana jest natomiast metoda kar i krzyku, ponieważ może ona wywołać kompletnie odwrotną reakcję i zamiast nauki opiekun doprowadzi do całkowitego wycofania się psa.
Dogi niemieckie to niestety rasa krótko żyjąca.Ich olbrzymia masa ciała w stosunku do małego serca powoduje, iż często dotyka je kardiomiopatia. Konkludując średnia długość życia tych psów wynosi zaledwie 8 do 12 lat. Mają też predyspozycje do skrętu żołądka i w starszym wieku do nowotworów kości.
Psy tej rasy nie wymagają szczególnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy je wyczesywać raz w tygodniu. Do kąpieli natomiast należy stosować szampony przeznaczone do krótkiej sierści.
Więcej uwagi w przypadku Dogów należy natomiast poświęcić uszom i oczom. Bezsprzecznie wymagana jest też stała kontrola kondycji oczu i uszu oraz ewentualne ich przemywanie.
Dog niemiecki jest dobrym towarzyszem dla cierpliwego i konsekwentnego opiekuna. Posiadacz takiego psa nie może być ani zbyt apodyktyczny, ani zbyt uległy. Decydując się na tę rasę należy również pamiętać, iż są to psy bardzo mocno związujące się z opiekunem. Wymagają zatem poświęcenia sporej ilości uwagi. Jest to rasa krótko żyjąca i dosyć kosztowna w utrzymaniu.
Dogi to bardzo pojętne psy, tolerancyjne wobec innych psów i zwierząt domowych, przyjazne w stosunku do dzieci. Łatwe w pielęgnacji. Średnia cena szczeniaka waha się od 4000 zł. do 6000 zł.
Mastif neapolitański jest drugą rasą należącą do psów “olbrzymów”. Samce osiągają wysokość w kłębie pomiędzy 65 a 75 cm. Samice natomiast 60-70 cm. Przeciętna waga samców tej rasy wynosi 60-70 kg, natomiast w przypadku suk 50-60 kg.
Wyhodowano je we Włoszech jako psy do walk i stróżujące. Przypuszcza się, iż przodkowie rasy pochodzą z terenów Imperium Rzymskiego, gdzie wykorzystywane były do walk na arenach.
We Włoszech wyodrębniono też dwa rodzaje tych psów. Pierwszy typ to pies masywny, ciężki i powolny. Drugi typ to pies znacznie lżejszy, wyższy i smuklejszy.
Mastify to duże psy o masywnej budowie oraz krótkiej i gładkiej sierści. Charakterystyczna dla ich wyglądu jest duża ilość luźnej skóry, tworzącej fałdy (szczególnie na głowie) i sprawiającej wrażenie, że jest jej za dużo. Ich umaszczenie może być szare, szaro-stalowe, brązowe bądź płowe. Wszystkie typy umaszczenia mogą być też pręgowane.
Średnia długość ich życia wynosi 7-8 lat. Natomiast dorosłość osiągają około 3 roku życia.
Psy tej rasy są łagodne i zrównoważone. Jednakże potrafią okazać silny, dominujący charakter. Ogólnie cierpliwe i tolerancyjne w stosunku do dzieci. Uczuciowe i lojalne wobec wszystkich członków rodziny. Wyjątkowo silnie emocjonalnie związują się z opiekunem.
Najlepiej by pies mógł mieszkać w domu z ogrodem. Świetnie też spełni się w roli stróża, choć jest mało hałaśliwy. Już sama jego wielkość budzi respekt. Ma niską akceptację do przedstawicieli tej samej rasy i płci. Wobec innych czworonogów z reguły tolerancyjny, choć sprowokowany może być niebezpieczny.
To inteligentne i samodzielne psy o wysokim stopniu niezależności. Z uwagi na duży rozmiar i silny, dominujący charakter są trudne do wyszkolenia. Z pewnością są to psy, których opiekunowie w wychowywaniu powinni być konsekwentni, stanowczy i odpowiedzialni, ale oczywiście nie stosujący przemocy.Bezsprzecznie naukę należy rozpocząć jak najwcześniej, ponieważ wraz z wiekiem są one coraz mniej skore do współpracy. Należy też zawsze pamiętać, iż psy tej rasy nie wykazują bezwzględnego posłuszeństwa i zdarza się im wykonywać polecenia z opóźnieniem, jakby po chwili namysłu. Bezsprzecznie przy tej rasie w rachubę nie wchodzą żadne szkolenia obronne, gdyż pobudzony pies może stać się agresywny i ciężki do opanowania.
Mastify mają skłonności do dysplazji stawów biodrowych. Dosyć często przytrafiają się im problemy zdrowotne oczu. Często dochodzi u nich do podwinięcia powiek lub wypadania gruczołu trzeciej powieki, zwanego też wiśniowym okiem. Mają też predyspozycje do skrętu żołądka i jak w przypadku Dogów do kardiomiopatii. Dosyć częstą przypadłością tej rasy jest też alergia.
Podobnie jak w przypadku Dogów, krótka i gładka sierść nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy je wyczesywać średnio raz w tygodniu. Natomiast do kąpieli stosujemy oczywiście szampony przeznaczone dla krótkiej sierści. Z pewnością należy systematycznie kontrolować fałdy i obserwować, czy nie dochodzi w nich do stanów zapalnych. Do podstaw pielęgnacji powinno też należeć przemywanie delikatnych i wrażliwych oczu.
Mastif powinien być pod opieką osoby konsekwentnej i odpowiedzianej, posiadającej spory zakres wiedzy na temat rasy. Na co dzień lojalne, łagodne i oddane opiekunowi, sprowokowane potrafią być niesamowicie niebezpieczne. Ogólnie rasa łatwa w pielęgnacji, choć dosyć droga w utrzymaniu. Są tolerancyjne w stosunku do dzieci. Rewelacyjnie spełniają się w roli stróża. W warunkach domowych posiadają jedną wadę. Niesamowicie głośno chrapią.
Koszt zakupu szczeniaka z rodowodem waha się od 4.000 zł. Do 5.000 zł.
Owczarki kaukaskie są rasą psów w typie górskich. Są duże i niesamowicie silne. Długość ich życia wynosi około 10-12 lat. Masa ciała dorosłego psa może wynosić od 50kg nawet do 100kg, suki natomiast są dużo lżejsze. Ich przeciętna waga wynosi 45kg-50kg. Wzrost w kłębie u psów waha się między 68 cm, a 75cm. W przypadku samic 64cm-70cm.
Pochodzą one z dawnego Związku Radzieckiego, konkretnie z Kaukazu. Należą do grupy psów dogowatych pochodzących z centralnej Azji. Ciekawostką jest fakt, iż wywodzą się od Mastifa tybetańskiego. Początkowo rasa służyła jako psy pasterskie do pilnowania stad owiec i ich ochrony przed drapieżnikami i złodziejami. Służyły również w wojsku i milicji. Obecnie nadal są to psy przede wszystkim spełniające rolę stróża. W tej roli też się sprawdzają i najlepiej się czują. Podsumowując predyspozycje do stróżowania nie zanikły i jest to rola, w której się doskonale spełniają.
Pierwsi przedstawiciele tej rasy trafili do Polski z Niemiec na przełomie lat 70 i 80. Ogólnie są to psy spokojne i opanowane, ciężko jest je wyprowadzić z równowagi. Bardzo czujne i mało hałaśliwe. Mają silny charakter i duże poczucie niezależności. Uparte i zdecydowane, doskonale potrafią sobie radzić bez przewodnictwa człowieka. Z pewnością warunkiem przywództwa człowieka w stadzie jest partnerski stosunek do nich i przyjacielskie podejście. Nie oznacza to jednak, że są to złe psy, nie do opanowania. Są bardzo przyjazne do znanych sobie ludzi. Lojalne i wierne. Bywają też mocno terytorialne.
Owczarki kaukaskie są bardzo przyjazne do znanych sobie ludzi. Lojalne i wierne. Mocno terytorialne i z silnym poczuciem posiadania. Atakują i przepędzają ze swojego terenu każdego intruza. Ogólnie opanowane i spokojne. Jednocześnie dumne z dużym poczuciem niezależności. Mało hałaśliwe.
Z pewnością nie powinny mieszkać w blokach. Wprawdzie nie wymagają wybiegania, jednak potrzebują sporej dawki ruchu w celu utrzymania dobrej kondycji.
Ponieważ Owczarki kaukaskie posiadają dużą dozę niezależności, wymagają doświadczonego opiekuna. Konsekwentnego i stanowczego, nie używającego jednocześnie przemocy i krzyku. Stanowczo naukę tej rasy należy rozpoczynać jeszcze ze szczeniakiem, by przyniosła ona oczekiwane efekty.
Owczarki kaukaskie jak większość psów ras olbrzymich są w dużej mierze narażone na dysplazję stawów i skręt żołądka.
Kaukaza należy wyczesywać przynajmniej raz w tygodniu. W okresie linienia nawet codziennie. Do wyczesywania najlepiej stosować szczotkę o twardym włosiu. Kąpiel przeprowadzamy sporadycznie, tylko w razie potrzeby. Oczywiście stosujemy wyłącznie szampony przeznaczone dla psów.
Owczarki kaukaskie to ogólnie spokojne i opanowane psy. Jednak duża niezależność sprawiająca wrażenie, że są uparte powoduje, że powinny się nimi opiekować tylko osoby doświadczone. Nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych i nie należą do chorowitych. Chociaż z racji wielkości i masy ciała są w grupie podwyższonego ryzyka zachorowalności na dysplazję i skręt żołądka. Jak większość psów ras olbrzymich żyją dosyć krótko. Ceny szczeniaków z rodowodem wahają się od 1.000 zł do 4.000 zł.
Jego wzrost w przypadku samców wynosi 72 cm do 80cm. Natomiast w przypadku samic 65 cm do 75 cm. Masa ciała waha się między 48, a 75 kg w przypadku psów. Samice są lżejsze i mieszczą się w granicach 41- 59 kg. Średnia długość ich życia wynosi 8-9 lat.
Ogólnie psy tej rasy cechuje odwaga, lojalność i posłuszeństwo. Opiekuńcze i wyrozumiałe, z przyjacielskim podejściem do dzieci. Tolerancyjne wobec innych psów. Potrzebują sporej ilości przestrzeni, zatem z pewnością powinny mieszkać w domu z ogrodem.
Są inteligentne, z dobrą pamięcią. Uczą się szybko, chociaż bywają uparte i nie zawsze wykonują polecenia. To przyjaciel dla średnio aktywnej rodziny, która chętnie spędza czas na łonie natury.
Ogólnie cechują się dużą odpornością, choć niezbyt dobrze znoszą upały. I jak większość psów ras olbrzymich mają tendencję do dysplazji stawów i skrętu żołądka. Czasami pojawiają się też skłonności do kardiomiopatii, osteosarcomy- złośliwego nowotworu tkanki kostnej oraz polineuropatii, czyli uszkodzenia nerwów obwodowych.
W rzadkich przypadkach przy niedoczynności i nadczynności tarczycy dochodzi do schorzenia oczu – postępującego zaniku siatkówki, katarakty i wady ustawienia powiek.
Rasa nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Wystarczy je wyczesywać raz w tygodniu, natomiast w czasie linienia warto zastosować furminator. Należy też systematycznie kontrolować stan uszu i uzębienia. Usuwać ewentualny kamień nazębny i przycinać pazury, jeśli pies nie ściera ich sam.
Kolejnym przedstawicielem ras psów “giant” jest Akbash dog. Samiec tej rasy osiąga wysokość w kłębie 71-86cm, suki 69-81 cm. Średnia masa ciała samców waha się w przedziale 41-64 kg, suk natomiast 34-48 kg. Długość życia tej rasy jest krótka i wynosi 10-11 lat.
Są to psy zaliczane do psich olbrzymów, wyhodowane w zachodniej Turcji jako psy pasterskie.
Wysokie i muskularne, o niesamowitej sile. Ich umaszczenie jest z reguły białe, niekiedy z kremowym zabarwieniem. Mają bardzo gęstą, dwuwarstwową sierść z miękkim podszerstkiem.
Akbash dogi to psy o silnym instynkcie stróża i obrońcy. Z pewnością, w celu wychowania psa domowego, naukę i socjalizację tej rasy należy rozpoczynać bardzo wcześnie. Głównie ze względu na fakt, iż w naturalnych warunkach są to psy o silnym charakterze i często agresywne. Bezsprzecznie ważnym jest, by nauka obejmowała szkolenie z posłuszeństwa, ponieważ Akbash ma wrodzoną nieufność wobec nieznanych sobie ludzi, co może wiązać się agresywną reakcją psa w kontakcie z obcymi.
Pomimo trudnego, dominującego charakteru jest to bardzo inteligentna, wierna i odważna rasa. Opiekunowi i członkom rodziny oddana bez reszty. Opiekując się ludzkim stadem, Akbash będzie bronił podopiecznych z narażeniem własnego życia. Rasa ta wymaga opiekuna spokojnego, stabilnego i przede wszystkim konsekwentnego.
Są to psy, które stanowczo źle znoszą środowisko miejskie. Natomiast doskonale się czują i sprawdzają na terenach wiejskich.
Jest wiele ras psów olbrzymich. Opisane powyżej prezentują rasy bardzo popularne, cieszące się dużym powodzeniem wśród opiekunów. Wspominając jednak o psich olbrzymach nie można pominąć Bernardynów, Landeerów, Nowofunlandów, Cane corso italiano czy Polskiego owczarka podhalańskiego.
Cechą charakterystyczną psów olbrzymów jest spokojny i wyważony charakter, o przyjaznym nastawieniu. Przy odpowiednim szkoleniu i wychowaniu możemy pozyskać wiernego, kochającego przyjaciela, gotowego oddać za nas życie.
Niewątpliwie potrafią zachwycać i wzbudzać respekt.
W kwestii ich żywienia nasuwa się pewna zależność. Im większy pies, tym więcej pożywienia potrzebuje. Głównie dlatego, że zużywają one ogromne pokłady energii na aktywność fizyczną.Również ze względu na intensywność wzrostu często cierpią z powodu urazów kości czy problemów ze stawami. Małe serca w stosunku do wysokości i masy ciała powodują też, że żyją one stosunkowo krótko.
Naturalnie psy te wymagają też dużej przestrzeni do życia. Jeśli natomiast masz warunki by sprostać jego potrzebom i oczekiwaniom z całą pewnością pozyskasz przyjacielskiego i oddanego druha.
