Linienie sierści to jeden z naturalnych procesów dotyczących zdrowia każdego czworonoga. W normalnych przypadkach jest on związany ze zmianą temperatury spowodowaną następującymi po sobie porami roku. Jeśli wypadanie sierści pupila odbywa się dwukrotnie w ciągu dwunastu miesięcy, nie ma powodu do obaw. Natomiast zupełnie inaczej sytuacja przedstawia się, gdy pies gubi włosie bezustannie. Może to świadczyć o zaistnieniu wielu stanów chorobowych, które będą wymagały niezwłocznej wizyty u weterynarza.
Jakie są przyczyny nadmiernego wypadania sierści u psa?
Postawienie poprawnej diagnozy stanu chorobowego, na który cierpi pies jest zadaniem wyjątkowo skomplikowanym. Dzieje się tak, ponieważ nasilone linienie czworonoga powoduje wiele czynników, które w początkowej fazie schorzenia są niezwykle trudne do określenia. Jedną z najczęściej występujących przyczyn łysienia psa jest choroba skóry spowodowana grzybami lub bakteriami. Mogą one występować na całym ciele zwierzęcia, ale także na jego określonych partiach.
Całoroczne linienie niekiedy spowodowane jest także występowaniem zaburzeń w gospodarce hormonalnej psa. Najczęściej wymieniane w tym zakresie jednostki chorobowe to niedoczynność tarczycy oraz nadczynność kory nadnerczy. Ich bezpośrednim skutkiem jest występowanie tzw. łysych placków. Niejednokrotnie dochodzi także do zmiany koloru skóry psa.
Nadmierne wypadanie sierści czworonoga może być spowodowane wszelkiego rodzaju alergiami. Najczęściej wywołują je typowe alergeny, takie jak pyłki roślin oraz żywność. W takim wypadku linieniu towarzyszy uciążliwy świąd oraz podrażnienie skóry.
Wśród powodów gubienia sierści wyróżnia się także występowanie pasożytów na powierzchni ciała psa. Ich obecność na skórze czworonoga bezpośrednio wywołuje intensywny świąd. W reakcji na jego wystąpienie pies drapie się, przez co dochodzi do osłabienia sierści i jej wypadania.
Jakie objawy towarzyszą nasilonemu linieniu psa?
Gubienie sierści przez psa spowodowane jest wieloma jednostkami chorobowymi, dlatego poszczególne objawy towarzyszące są wysoce zróżnicowane. Ich rozpoznanie jest niesłychanie istotne, ponieważ pomoże to postawić prawidłową diagnozę, a następnie przejść do ustalenia sposobu i wprowadzenia skutecznego leczenia. Do najczęściej występujących symptomów towarzyszących linieniu należy występowanie świądu. Ten z kolei objawia się intensywnym drapaniem skóry przez psa. To właśnie ono często prowadzi do powstawania łysych miejsc na ciele chorego czworonoga.
Nadmiernemu linieniu niejednokrotnie towarzyszy również dokuczliwy łupież i rumień na skórze. Wraz z nimi może pojawić się także intensywny łojotok oraz przykry zapach futra. Do objawów sygnalizujących chorobę u psa należą także zmniejszony apetyt, ogólne osłabienie oraz ciągła senność. Z kolei o schorzeniach spowodowanych przez pasożyty świadczyć może wystąpienie takich samych lub podobnych problemów u innych zwierząt mieszkających w tym samym gospodarstwie domowym. Zaobserwowanie jakichkolwiek niepokojących sygnałów wymaga wizyty u weterynarza, który pomoże ustalić przyczyny zaistniałej sytuacji, a także zaproponuje sposób leczenia w celu niwelacji czynników chorobotwórczych.
Na czym polega leczenie łysienia u czworonoga?
Ustalenie sposobu zwalczania zaistniałego problemu i zaplanowanie jego wprowadzenia jest bezpośrednio uzależnione od postawionej diagnozy, bowiem każda jednostka chorobowa wymaga innego leku i postępowania. W niezbyt zaawansowanych przypadkach adekwatna może okazać się sama zmiana diety czworonoga. Jej działanie może wzmocnić zastosowanie odpowiedniej suplementacji. Z kolei w razie stwierdzenia poważnej choroby, konieczne może okazać się wprowadzenie lekoterapii ukierunkowanej na konkretną przyczynę zaistnienia objawów. Dodatkowo w przypadku stwierdzenia problemów natury dermatologicznej, warto wykorzystać odpowiednie kosmetyki przeznaczone do leczenia konkretnych schorzeń. Pomocne okażą się specjalistyczne proszki, szampony, pianki oraz preparaty do stosowania miejscowego. Warto jednak pamiętać, że sposób leczenia ustala weterynarz i to od niego zależy dobór środków zwalczających stany chorobowe. Samodzielne planowanie terapii psa przez osoby niedoświadczone może bowiem spowodować więcej szkód niż korzyści.
